De Union Lite is ons nieuwste succesnummer, maar zeker niet onze eerste. In de 112 jaar van ons bestaan hebben we flink wat hits van de band laten rollen. Niets zo fijn als nostalgie, dus we nemen een aantal voorlopers van de Union Lite onder de loep!
DE BLOEMBAKFIETS: DE REDDER VAN IEDER HUWELIJK
“Schat, waarom neem je nooit een bos bloemen voor me mee?” Iedereen met ervaring in de liefde kan dit verwijt dromen. En ook het antwoord is telkens hetzelfde: “Hoe kun je van me verwachten dat ik op de fiets jongleer met een volle boodschappentas in mijn linkerhand, een bos bloemen in de rechter en mijn ziel onder m’n arm?”
Dit euvel is niet nieuw. In de jaren ‘30 sneuvelden er al huwelijken door. Genoeg reden voor ons om met een oplossing te komen: de bloemenbakfiets. Door de schuiframen kon je de rozen, tulpen en begonia’s zien schitteren en in de bak pasten genoeg bloemen voor elke vrouw of man in de stad. Dat leidde dan vaak weer tot nieuwe huwelijksproblemen.

DE OCEAAN OVER MET DE HAI-RAISER
Elke acteur heeft uiteindelijk maar één ultiem doel: groot worden in de VS. Voor fietsenmakers geldt exact hetzelfde. Maar hoe krijg je een geheel volk uit de auto en op de fiets? Met een brave Hollandse tweewieler maak je die machomannetjes aan de overkant niet blij. Hoe wel? Met de Hai-Raiser. Een moddervette low-rider waarmee je als Prom King ongegeneerd door suburbia knalt.

DE MOBYLETTE: HET PARADEPAARDJE VAN DE BROZEMS
Een bromfiets koop je tegenwoordig niet bepaald om indruk maken, maar vroeger was het hipper dan hip. En de allerhipste, dat was de Mobylette. Wat de soja macchiato voor de hipster is, was de mobylette voor de brozem uit de jaren ‘60. Zonder hoorde je er gewoon niet bij. Nu horen we je denken: er staat helemaal geen ‘Union’ op. Klopt. De Mobylette was van het merk Kaptein, waarmee we in 1966 fuseerden. Maar hij is te mooi om niet te noemen.

HET IS NIET ALTIJD RAAK zoals bij de Union Lite
Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat niet al onze fietsen regelrechte kaskrakers waren. Een goed voorbeeld is de Union Strano, uit 1964. Steeds meer mensen gebruikten het openbaar vervoer om naar hun werk te gaan, waardoor vouwfietsen ongekend populair waren. >>Briljant als we zijn, dachten we daar natuurlijk ook een graantje van mee te kunnen pikken. Onze troef: de stadsfiets Union Strano. Klein, niet te duur en hij fietst wonderbaarlijk lekker. Helaas sprak de fiets alleen een hele specifieke doelgroep aan. Om precies te zijn: ietwat kalende mannen van middelbare leeftijd met een camel-kleurig colbert, een plooibroek en een gezicht van staal.
